Traveling band (deel II)

Hallo allemaal, weer wat later dan gepland, maar hier volgt het restant van mijn traveling band update. Inmiddels heb ik de Stanley Cup foto’s bij het vorige verslag geplaatst, dus ga daar eerst maar even naartoe voor je aan dit deel van het verhaal begint.

Dinsdag 12 juni daar was ik gebleven. De dag na het winnen van die grote beker en mijn eerste nacht terug in LA slapend in mijn eigen bedje. Door beide sliep ik prima en was het wat lastig wakker worden de volgende dag door een redelijke jetlag, maar goed ook die werkdag overleeft. ’s Avonds nog ff gaan eten met een Belgische collega die over was en woensdag vrij genomen om ’s middags Nederland – Duitsland te kijken, tja, wederom, daar gaan we verder geen woorden aan vuil maken. Donderdag nog gewerkt, gewassen en weer de koffer gepakt voor mijn volgende trip. Terug naar Nederland, voor een zomertripje deze keer. Een heel jaar niet in Nederland was best wel lang vorig jaar, dus ik was blij om weer ff in het vertrouwde Gilze te zijn. Heel tof om iedereen weer ff te zien en ff bij te praten. Hoogtepunten, buiten het weerzien met familie en vrienden, waren (in volgorde van verschijning): Ondanks mega jetlag enorm genoten van het bruiloftsfeest van Jettie en Dirk in Cadzand-Bad. Nederland – Portugal @ Den Door. Niet dat de wedstrijd nou zo goed was, maar de sfeer des te beter en hiermee completeerde ik mijn trilogie voor het EK Oranje wedstrijden kijken in Tokio, Thousand Oaks & Gilze, een mooi rijtje al zeg ik het zelf. Het fietsen door het prachtige Brabantse land, heerlijk vlak en supertof dat ongeveer al m’n vrienden nu fietsen. IC Reunie, dat blijft een groep met een status aparte. Rob, de kleine baas over voor spinazie en gehaktballen van ons moeder! Hij zei achteraf dat hij een gehaktbal had ter grote van een bowlingbal. :) Midzomernacht fair in Baarle en Mollepop in Gilze. Met het gezin nog ff naar de door mij zo geliefde stad aan de Rijn, Düsseldorf, toen nog een afscheidsborreltje en weer terug naar LAX. Al met al weer een prachtige trip zoals je gelezen hebt, vele hoogtepunten!

Zondag 8 juli weer terug in Westlake Village. En weer het standaard ritueel, koffer uitpakken en wassen. Wel weer lekker om thuis te zijn ook en na de afgelopen twee maanden meer niet in mijn eigen bedje geslapen hebben dan wel, viel ik om 7 uur ’s avonds heerlijk in slaap om wat uurtjes in te halen van alle jetlag’s en het reizen. Een weekje redelijke rust, met alleen wat welcome back happy hours, wat meer wasjes draaien en een avondje bij buurten met Rob in de hottub. Dat weekje rust kwam wel goed uit, des te meer, omdat vrijdag Nick (een collega uit Breda) aankwam op LAX. Hij had het in zijn hoofd gehaald om met zijn band te komen toeren in de US. En het plan was zowaar waarheid geworden en voordat de band kwam, kwam Nick vast ff rondkijken en ook nog een beetje werken vanuit het hoofdkantoor hier. Zodoende kwam hij op deze vrijdag al aan en de rest van de band pas later. Dus maar meteen ff naar The LAB wat een beetje de tweede thuisbasis voor de band zou worden. De eerste kun je ongeveer raden, dat was inderdaad mijn appartement. De rest van het weekend een beetje door LA gereden om te kijken waar ze aan instrumenten konden komen. Verder een weekend met niet al te veel goed nieuws, vanwege twee overlijdensberichten. Zo gebeurt er twee jaar weinig tot niks en dan krijg je in één weekend twee bedroevende telefoongesprekken. Op zulke momenten is het wel vervelend dat je ver weg zit en je vrienden en familie niet kan steunen. Maar goed, dat is de keerzijde van de medaille.

De werkweek verliep zonder veel noemenswaardigheden, maar de avonduren deze week waren zeer gezellig. Maandagavond, borreltje bij Azar’s, dat moest ik Nick natuurlijk wel ff laten zien. Dinsdag uit eten bij The LAB was ook erg gezellig. Mede doordat ook twee lieftallige collega’s uit de UK waren over, dus wij met zijn vieren uit eten. Woensdag de rest van de band opgehaald op LAX. Donderdag, was nog één van de twee collega’s uit de UK over, dus daar ben ik die avond nog ff mee gaan eten bij één van de betere stekkies in het dorp hier en daarna nog ff een biertje bij The LAB want daar zat de band, Rob en de hele oude Amgen garde, waaronder de medeoprichter van Amgen en de inmiddels gepensioneerde grote baas, Dave. Vrijdag nog ff gewerkt en ’s avonds kwam Rob over voor bier, pizza, New Kids Turbo en nadat ook de band weer was aangekomen in mijn appartement, ontstond nog een kleine jam sessie, aangezien ze nu zo goed als al hun instrumenten hadden geregeld. Dat was maar goed ook, want de volgende dag stond hun eerste optreden op het programma. Al met al een prima weekje om de nare smaak van het weekend ervoor wat weg te spoelen.

Zaterdagavond het eerste optreden van de band en daaruit bleek dat ze nog serieus goed konden spelen ook, dus dat was wel tof. Helaas nog niet zo veel volk, maar toch een goed begin. Daarna nog ff bij mij thuis afpinten en naar bed. Zondag stond namelijk op de enige vrije zondag van de band een tripje naar de Santa Ynez Valley op het programma. Aangezien ik ze natuurlijk ook wat van de omgeving wilde laten zien en ze al vaak genoeg in Hollywood en Santa Monica zouden vertoeven, had ik voorgesteld om maar wat wijn te gaan proeven een beetje verder naar het noorden. Dat idee viel goed in de smaak en naast de 6-koppige band en ikzelf, gingen ook Danny en Rob en zijn vrouw Cindy mee, dus wij met 10 man sterk die wijnvallei in. Beetje wijn proeven, beetje nuchter worden, wat eten en op de terugweg nog even langs een oude stagecoach. Dat is een soort tussenstop plek in de tijd dat ze nog geen auto’s hadden, soort herberg idee. Die oude kietjes hebben ze hier nog vrij veel en zijn nog open. Mooie leuke oude tentjes met karakter en die heb je hier niet veel, dus die trekken hier altijd veel publiek. Zo ook deze, het was daar erg druk, er konden denk ik 100 man in de tent, maar er stonden er toch ook zeker zo’n 200 buiten. Daarna door naar Westlake waar we bij mij thuis het weekend rustig afsloten met een filmpje en een afzakkertje.

De werkweek verliep wederom zonder noemenswaardigheden. Ook in de avonden was het vrij rustig, de band was geregeld op pad, dus ik had zo af en toe het huis aan mezelf. Donderdag stond er weer een optreden gepland, dus daar waren Danny, Rob en Lauren mee naartoe geweest. Klonk weer prima. Vrijdag vertrok de band naar San Francisco, want daar hadden ze twee optredens staan. Eéntje op vrijdagavond en één op zaterdagavond. Vervolgens kwamen ze op zondag terug om bij Rob in zijn achtertuin op te treden, de beruchte poolparty. Vandaar dat ik zaterdag bij Rob was om alles mee klaar te zetten en zondag was de grote dag. Zeker een man of 50 waren erop afgekomen, dus dat was zeker wel tof. Een hele dag vol, bakken in de zon, in de pool loungen, goede muziek luisteren, beetje bijpraten met alle gasten en hier en daar een alcoholische versnapering meepakken. Oh ja en eten, tja, daar was ik te laat voor, maar goed, geen probleem, bier genoeg. :)

Maandagochtend niet al te fit, dus maar ff naar huis over lunch voor een klein powernapje. ’s Avonds hadden we namelijk weer een BBQ. Een Nederlandse collega, Robin, had de hele band en ik uitgenodigd voor een BBQ bij hem thuis. Dat was ook weer een geslaagde avond, waar ik me zowaar ontpopte als BBQ Master. Ik begin al een echte Amerikaan te worden denk en ik heb niet eens een BBQ. Haha.
Dinsdag was het ook weer bal, want Danny had voor zo’n mannetje of 30 kaarten geregeld bij de LA Dodgers, dus wij met de hele club daar naartoe. Ik heb weinig baseball gezien, want het was meer een soort onhandige happy hour set up in al die stoeltjes die naar dezelfde kant stonden.
Woensdag uit het werk ff gefietst met Rinaldo en daarna nog ff lekker gaan eten bij Zin’s. Ff weg van mijn overvolle appartement, lekker relax.
Donderdag nog een happy hour uit het werk hier aan het eind van de straat, dus dat kwam goed uit en aangezien een deel van de ploeg uit Philadelphia over was en sliep in het Hyatt Hotel, gingen we daar nog maar een afzakkertje pakken.
Vrijdag niks bijzonders meer gedaan na de redelijk overvolle week. En ook omdat zaterdag Vegas op het programma stond.

Zaterdag dus weer het vertrouwde ritueel, koffer pakken. Op naar Vegas, alwaar de band op zaterdagavond een optreden had. Dat was ook weer tof. Na het optreden nog maar wat over de strip gewandeld, helaas waren we te laat om nog echt de club in te gaan, maar we hadden toch nog plezier genoeg. Het blijft tenslotte Vegas. Toen ff pitten en zondagochtend terug gereden naar LA. De band bleef nog wat langer in Vegas uiteraard, maar ik moest maandag weer gewoon werken. Ik was rond 2 uur ’s middags terug thuis op zondag, ff zwemmen, ff pitten, pastaatje naar binnengebeukt, nog ff gewerkt ’s avonds en redelijk op tijd naar bed om wat bij te slapen.

De laatste week dat de band hier was, stonden ook nog wat hoogtepunten op het programma. Op woensdag speelde ze namelijk in de legendarische “Whiskey A Go Go” op Sunset Boulevard. Dat is de tent waar velen artiesten zijn doorgebroken in de US, zoals The Doors om maar iets te noemen. Dat was dus wel een unieke ervaring voor ze en het publiek was ook erg enthousiast, al met al, ondanks dat je daar maar een half uur mag spelen een mooie kans voor ze.
Vrijdag was het volgende hoogtepunt, aangezien ze toen eindelijk bij The LAB mochten spelen. Ik zeg eindelijk, omdat iedereen van Amgen al vooraf had gezegd, dat is HET optreden waar we bij zijn. Vandaar dat de zaal daar goed gevuld was en laaiend enthousiast was. Fantastische avond met een hele hoop vrienden en bekenden. Zaterdag nog een afsluitend optreden en toen zondag de band afgezet op LAX. Zondag huurauto van Nick ingeleverd, nog wat spullen afgezet bij The LAB, daar een biertje gedronken en Rob was daar ook nog ff langs om ons bij hem uit te nodigen, alwaar we de trip van de band in stijl afsloten.

Maandag werd Nick met de taxi opgehaald net voordat ik naar het werk vertrok, toen ik van het werk thuis kwam, was het huis weer net zo leeg als 4 weken geleden. Alleen nog niet schoon natuurlijk. Dus ik ben als een gek een grote schoonmaak begonnen. Waar ik dinsdag nog mee doorging, met name met wassen. Maar dinsdagavond kon ik zeer tevreden weer in mijn huisje oude stijl plaats nemen en rustig genieten van niks. De rest van de week ook niet veel meer gedaan zover ik weet.

Vrijdag had ik vrij genomen voor mijn verjaardag. Allereerst jullie allemaal hartelijk dank voor alle felicitaties, erg tof! Danny en ik gingen ter gelegenheid van mijn verjaardag naar Del Mar met de trein, alwaar Matt ons daar op zou pikken, want die was al vooruit gereden met zijn familie. Vrijdagmiddag naar het paardenrennen, vrijdagavond op Coronado Island, net ten zuiden van Downtown San Diego, nog wat gegeten bij de Coronado Brewing Company. Zaterdagochtend ontbeten op Coronado Island en daar ook nog even langs het strand gelopen om vervolgens wat cocktails te gaan drinken op een groot terras met fantastisch uitzicht op het strand en de oceaan. Daarna weer naar het paardenrennen en ’s avonds nog wat op het terras gezeten. Zondag weer terug met de trein. Al met al een prachtig weekend, paardenrennen was weer heel tof en Del Mar is echt geweldig mooi. Prima verjaardagsweekend!

Afgelopen week ook niet veel bijzonders gedaan, veel meetings op het werk, dus weer redelijk veel uren gemaakt en m’n vorige update geschreven en foto’s erbij gezocht enzo. Nog best wat werk ook, maar dat staat er allemaal weer op! Afgelopen vrijdag dan ook moe en voldaan al om half 10 mijn bedje opgezocht. Zaterdagochtend fit en ondanks dat toch gewoon heel lekker lam heel de ochtend niks gedaan. Beetje ontbijt halen, koffie drinken, maar daar heb je het wel mee gehad. Zaterdag middag bij Matt langs om te gaan BBQen en zwemmen. Dat was weer goed toeven. Het weer de afgelopen maand is echt zomers zal ik maar zeggen. Temperaturen zijn 35 graden en hoger eigenlijk elke dag en helaas koelt het ’s avonds ook niet verder af dan een graad of 25. Het is zeker de warmste zomer sinds ik hier zit. Ik heb in de afgelopen twee maanden mijn zwembad meer gebruikt dan in de afgelopen twee jaar bij elkaar. Maar goed, dan ook wel weer lekker dat je die optie hebt om af en toe eens lekker af te koelen na het werk. Vandaar ook dat die BBQ en dat zwemmen een goed plan was. Zondag zowaar nog minder gedaan als zaterdag. Maandag weer naar het werk en tot nu toe gaat de week wel weer aardig, wel weer veel meetings en lange dagen, maar goed dat hoort erbij, hopelijk komen er iets rustigere tijden aan als ik alles weer een beetje op de rit heb. Maar ik krijg eindelijk hulp per 1 september, dus ik heb goede hoop dat ik er een maand van nu beter op sta wat werkdruk betreft. Gisteren hadden we nog een leuk Happy Hour van een collega die 10 jaar bij Amgen werkt. Nog een paar leuke dames leren kennen, die de volgende Happy Hours ook graag van de partij wilden zijn, dus dat kan natuurlijk geen kwaad. Vandaag dit verhaal ff in elkaar gezet en zo komen we op 29 augustus 2012.

Wat ik in het verhaal ff overgeslagen heb is dat ik op 26 juli, twee jaar in de US zit. Twee fantastische jaren, waarin ik meer gedaan en gezien heb dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Vandaar ook dat ik het nog iets te goed naar mijn zin heb om al terug te komen naar Europa. Zodoende heb ik afgelopen zondag mijn huurcontract voor mijn appartement met een jaar verlengt. Het kan zo maar eens mijn laatste jaar in de US zijn, dus mocht je nog langs willen komen, dan moet je beginnen met dat te plannen. Ik weet dat mijn pa en zus al druk bezig zijn om de juiste data te vinden en dit weekend komt de enige echte Teun Pijpers over vanuit Portland, dus daar kijk ik ook erg naar uit. Verder heb ik nog wat mensen op de mail gehad, die ook waarschijnlijk een reisje gaan plannen, dus ook daar kijk ik erg naar uit. Het huis is weer schoon en klaar om gasten te ontvangen, dus ik hoor het wel. Tot die tijd, geniet nog ff van het goede weer in Nederland.

Ik wil graag afsluiten met wat felicitaties. Aangezien het nu rond 10 uur in de avond is in SoCal en 7 uur ’s ochtends in Gilze en omstreken, wil ik graag mijn lieve moeder, Annie; trouwe vriend, Bas; en beste baas van de wereld, Ad Doorakkers allemaal een hele fijne verjaardag toewensen!!

All the best from the one man traveling band!