No Place Like Home - Reisverslag uit Westlake Village, Verenigde Staten van Tony Beijsterveldt - WaarBenJij.nu No Place Like Home - Reisverslag uit Westlake Village, Verenigde Staten van Tony Beijsterveldt - WaarBenJij.nu

No Place Like Home

Blijf op de hoogte en volg Tony

04 April 2014 | Verenigde Staten, Westlake Village

Hierbij deel twee van mijn update. De periode rond de jaarwisseling stond ook weer bol van de evenementen. Het begon al met een weekendje Volendam, omdat Willem II daar moest voetballen, vervolgens nog in Dusseldorf geweest. Mechelen, Antwerpen, Tilburg, Rotterdam, Breda en nog maar een keer Dusseldorf.

Daarna weer terug de KL601 in en op naar LA. Allereerst om maar weer eens eventjes uit te rusten van de drukke agenda in Nederland. Maar al snel waren weer collega’s op bezoek du seen dagje wijn drinken in de mij zo geliefde, Santa Ynez Valley, stond weer op het programma. Ook stond de maand januari in het teken van het vertrek van mijn goede maat Danny. Vandaar dat we nog wat leuke etentjes en borreltjes in LA hebben gedaan alvorens hij naar San Francisco verhuisde. Momenteel terwijl ik deze update schrijf zit ik in zijn appartement in San Francisco. Aangezien in het kader van mijn afscheidstour, vond dat ik wel een weekje vanuit SF kon ‘werken’. Je leest al wel, dat dit mij prima afgaat. Hahaha. :)
Ja kwa werk ben ik mentaal al wel een beetje uitgecheckt en ik heb inmiddels zoveel werk gedelegeerd aan mijn team dat ik zelf eigenlijk geen hol meer te doen heb. Dus verveel me een beetje, maar goed, de nieuwe job staat voor de deur en die belooft nogal zwaar te worden, dus ik geniet er maar gewoon ff van voor ik weer in de slangenkuil lig.

In het tweede gedeelte van januari stond niet zo veel op het programma, evenals begin februari om weer rustig in te komen in het leven in SoCal. Maar aangezien het begin februari wel twee en een halve dag geregent heeft (dat was onze winter), lag er natuurlijk eindelijk genoeg sneeuw in Mammoth, dus midden februari ben ik met Rob en zijn familie en nog een stel vrienden weer eens gaan skien. Dat was weer een mooi avontuur voornamelijk omdat we met een grote groep waren en er dus geen tijd was om in te kakken of te verslappen. Het was volle bak gas, zowel op de berg als in de kroeg. We zijn ook nog een middag na het skien naar een natuurlijke warm water bron geweest. Dat is zeg maar een natuurlijke hottub. Echt heel tof. Zit je daar midden in een weiland in een hotspring een biertje te drinken met uitzicht op Mammoth Mountain. Heel maf. Maar blijkbaar normaal dat zulke dingen bestaan in vulkanisch gebied.

Verder stond februari ook weer in het teken van het bezoek van mijn Belgische kamaraad. Die had het weer voor elkaar gekregen om een maandje vanuit Thousand Oaks te werken. En een vriend van hem kwam ook over, d’n Didier. Wat een figuur is dat zeg! Man, wat hebben we toch gelachen. Die kwam ffkes over om wat vlieglessen te doen. Tja, je moet iets doen natuurlijk. Maar wel weer een mooi excuus aangezien er een gast in SoCal is om wat toffe dingen te gaan doen. Ook een andere Belgische collega woont momenteel hier (de Pasmans) en die had zoveel gewerkt dat hij niet eens verder was gekomen als van LAX naar Thousand Oaks. Al met al een prima excuus voor Joris en ondergetekende om weer wat mensen rond te leiden en enthousiast te maken voor het mooie leven in SoCal. Dus wij maar weer eens gaan wijn drinken in de Santa Ynez Valley, nog maar weer eens een keer naar Vegas. Wat goeie etentjes in Westlake Village. Nog een concertje meegepakt van de KaiserChiefs in LA, een LA Kings wedstrijd en na lange tijd weer eens naar het paardenrennen. Daar was de februari/begin maart wel weer mee gevuld.

D’n Didier vroeg me ook of ik een keer mee wilde vliegen tijdens zijn vliegles. Nou ben ik niet zo van het vliegen, maar ik dacht, die kans krijg ik natuurlijk nooit meer om hier wat rond te vliegen over het gebied waar ik woon. Dat was wel een hele mooie ervaring om deze omgeving eens vanuit de lucht te zien. Ook cool om een keer een vliegles mee te maken, maar als ik er nu aan terug denk krijg ik nog een beetje klamme handjes. ;) Spanned was het ook zeker, vooral toen een landing niet lukte en we wat “stalls” deden. Een stall is zeg maar, dat je het vliegtuig naar beneden laat donderen en dat je dat dan gecontroleerd in de lucht doet om vervolgens hem weer recht te trekken. Nou, dan zie je dus alleen maar oceaan door de voorruit van dat toestel. Man eeeeh!!

D’n Didier en de Joris waren nog maar amper weg of de volgende gast was alweer in SoCal. Deze keer wel iets zuidelijker. Corien moest voor haar werk naar een leverancier in San Diego, dus zodoende dat ik ook maar afzakte naar San Diego om daar een gezellig weekendje door te brengen. Corien zat in een hotel in La Jolla en dat is een prima deel van San Diego waar ik zelf ook nog nooit geweest was. De eerste avond gezellig wat bijgepraat en gegeten in La Jolla. Zaterdag zijn we eerst naar Coronado geweest om bij Hotel Del te lunchen en te genieten van het prachtige weer. Daarna ffkes bijgeslapen op het strand van Coronado. Ook prima toeven en door naar Downtown alwaar de St. Patricks parties al in volle gang waren. Iedereen verkleed in iets groens en de ene liep al harder te zwalken als de ander. Kortom een gekkenhuis, maar we hebben wel gelachen en maar gewoon een terrasje gepakt om naar alle mensen te kijken. ‘s Avonds weer een prima hapje in La Jolla aan het water en daarna ben ik nog ffkes op stap geweest met mijn vrienden uit San Diego. Ook als deel van mijn afscheidstoer en de champagne vloeide rijkelijk. :)

Zondag zijn Corien en ik naar het safari park in San Diego geweest en dat was ook erg leuk. We mochten namelijk giraffen en nijlpaarden voeren, iets wat ik in andere dierentuinen / safariparken nog nooit gezien heb, dus dat was wel een leuke en redelijk unieke ervaring. Het was ook prachtig weer, dus wij met de airco op aan het eind van de middag terug naar Westlake Village, want Corien zou nog een week bij mij blijven. Die had er weer erg handig een weekje vakantie aangeplakt. Gedurende de week heb ik gewoon gewerkt en heeft Corien zich prima vermaakt met wat strand, shop en pool activiteiten. In de avonduren hebben we genoten van wat prima etentjes, borrels en een hockeywedstrijdje. Zaterdag zijn we nog naar de Venice boardwalk geweest aangezien Corien dit tijdens haar vorige tripje nog niet gezien had. Dat was ook weer een zeer geslaagd dagje al eindigde die wel met een klein cadeautje van de lokale politie. Ik had namelijk achteruit ingeparkeerd en in the land of the free mocht dat blijkbaar niet. 53 dollares was de schade. Niet slecht voor mijn eerste boete in SoCal, want de meeste boetes zijn hier vele malen hoger! Al met al weer een gezellig bezoekje van Corien!

Afgelopen week maar weer eens naar een concertje geweest. The National, misschien wel mijn favoriete band van het moment, trad op in The Shrine Theater in LA. Ook een theater waar ik nog niet eerder geweest was, dus dat was ook weer geslaagd. Goed optreden al had college Eric wat ticketjes bijna tegen het dak geregeld hebben we toch een prima avond gehad. De rest van de week weinig bijzonders gedaan behalve verrekes weinig gewerkt.

Oh ja, en dan nog mijn nieuwe baan natuurlijk! Afgelopen dinsdag heb dan eindelijk mijn aanbieding gehad en deze week dinsdag heb ik mijn officiele contract gekregen en getekend. Op 1 april en het is geen grapje, maar ik kom terug bij Amgen in Breda werken. Mijn baas heeft wel gevraagd of ik de eerste paar weken vanuit ATO wil blijven werken, dus zal ik ergens midden of eind mei terug naar Nederland vliegen. Na bijna 4 hele mooie jaren komt een eind aan dit avontuur. De Once in a lifetime ervaring die ik nooit zal vergeten en me veel goed gebracht heeft. Het is dan ook momenteel de gemende gevoelens die overheersen. Natuurlijk ben ik heel blij dat ik een mooie en hele coole nieuwe job heb in Breda en ben ik blij dat ik weer terug kan keren naar Amgen. Maar ik heb in 4 jaar in California toch ook wel heel veel goede mensen ontmoet en uitstekende relaties opgebouwd, dus zal het wel lastig worden om daarvan weer afscheid te nemen. Mijn verhuis naar de US heeft ervoor gezorgd dat ik twee thuizen heb. Ik voel me thuis in Nederland, maar elke keer als ik terug thuis kwam in Westlake, dan voelde dat ook als thuis komen. Gelukkig zal mijn nieuwe baan me ook genoeg aan het reizen houden en zal ik ook nog wel terug blijven komen in Thousand Oaks.

Vanuit een prachtig en zonnig San Francisco wens ik jullie allemaal een mooie dag. Ik ga hier zo beginnen aan mijn weekend en zondag vlieg ik terug naar LA en zal mijn afscheidstoer verder gaan tot ik uiteindelijk weer op de KL602 zal zitten. Van thuis naar thuis, cause there is no place like home ;)

Have a good one!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Westlake Village

Tony

Actief sinds 14 Mei 2010
Verslag gelezen: 2506
Totaal aantal bezoekers 67118

Voorgaande reizen:

25 Juli 2010 - 30 November -0001

Once in a lifetime

Landen bezocht: