The Journey Continues!

Aangezien ik op mijn vorige verslag de kritiek heb gekregen dat het zomaar ineens halverwege december ophield, zal ik maar snel mijn weblog bijwerken tot de dag van vandaag om zo tot een wat logischer einde te komen.

Zoals je in mijn vorige update al hebt gelezen ben ik dus vrijdag 14 december aangekomen op Schiphol alwaar mijn lieve moeder en zus al stonden te wachten. Ik was redelijk naar de klote weer, vooral aangezien ik deze keer twee reisdagen had. ;) Maar op naar Gils, ffkes een bakkie drinken en wat bijpraten. Daarna snel even de oogjes toe om vervolgens alweer rond het eind van de middag af te reizen naar het door mij zo geliefde Düsseldorf. Deze keer ter ere van Wout zijn verjaardag. Allereerst natuurlijk even bij de lokale DEG Metro Stars gaan kijken en daarna nog op stap in de Altstadt. De volgende dag nog wat langs de kerstmarkten geslenterd en terug op weg naar Gilze. Al met al weer een prima tripje naar Düsseldorf, alleen Wout zijn verjaardagsfeest was nog niet voorbij. Vandaar dat we, gelijk toen we terug in het dorp waren, maar bij onzen Ad aan de bar schoven. Nu kon het nog. Een paar pinten onderweg, werd het uiteindelijke plan toch gestalte gegeven door richting Tilburg te gaan voor een goede wildmaaltijd bij “Het Elfde Gebod”. Niet alleen het eten was van een uitstekende kwaliteit, maar ook de herfstbieren die dit eetcafé op de tap had maakten het diner een waar feest. Om de avond nog even goed af te sluiten, gingen we bij Kandinsky nog een afzakkertje drinken, maar aangezien we daar aan een tafel belandde met een stel meiden en dat wel erg gezellig vonden, duurde de avond wel wat langer dan een deel van het gezelschap gewenst had. Nog mijn excuses heren. :)

De zondag weer eens lekker ouderwets naar Willem II en het spel viel niet eens tegen ook. Ondanks dat ik geen enkele speler van naam wist (van Willem II dan) was het zeker wel de moeite waard om weer eens met iedereen bij te praten. De rest van de week verliep niet veel anders. Etentje in Eindhoven, Stappen in Gent, Kerstborrel van Amgen in Breda en vrijdag ook weer eens ouderwets naar het ijshockey in Tilburg. Zaterdag voor een etentje naar Huijssen om het nieuwe huis van Roel te bekijken. Al met al, dus veel bijpraten op redelijk diverse locaties in de ‘nabije’ omgeving van Gilze. Zondag nog maar een keer mee naar het voetballen in Waalwijk om het weekend vervolgens thuis af te sluiten met het gezin. Oh ja, en ondertussen had ik deze week ook nog gewerkt vanaf mijn oude kantoor in Breda. Bijna vergeten te melden. ;)

Maandag 24 december begon mijn vakantie alwaar ik op de valreep nog ff naar de stad in Breda ben geweest om wat kerstinkopen te doen en ’s avonds had ik nog een uitstekend etentje in Tilburg. Dinsdag kerstontbijt, kerstcadeaus, kerstdiner en ouderwets kaarten. De tweede kerstdag gaan brunchen met wat vrienden en ’s avonds afscheidsfeestje van Den Door. Mijn tweede thuis voor menige jaren. Vrijdag 28 december vertrokken we met het gezin weer richting Duitsland voor een weekendje shoppen. Geheel toevallig was mijn geliefde stad aan de Rijn, de gekozen locatie. Hè wat een straf weer. :P

Vervolgens Den Door echt gesloten op zondag 30 december. Het dorp zal nooit meer hetzelfde zijn, maar wel prachtig afscheid genomen! Vervolgens oud en nieuw gevierd en 1 januari vooral heel rustig aan gedaan, erg relax. Woensdag 2 januari uit eten met het gezin en de dag erna met de hele studentengroep uit Breda in de stad gaan eten en borrelen. Vrijdagavond nog ff thuis Hollandse kost gegeten en een kort doch goed bezoek aan Tilburg en zaterdag 5 januari was het weer koffer pakken, nog een Hollandse kost en ’s avonds afscheidsborrel bij The Banner aangezien Den Door natuurlijk niet meer open is. Zondag op naar Schiphol en terug naar Los Angeles. Al met al weer een uitstekende kerstvakantie in eigen land! Iedereen heel erg bedankt voor alle gezelligheid, het was een tripje wat ik niet spoedig vergeten zal.

Zondag 6 januari zette ik weer voet aan de grond in SoCal. Eenmaal thuisgekomen was het koffer uitpakken en vervolgens maar ff bij Matt en Amy langs om weer te laten weten dat ik terug was en aangezien hun dochters nogal fan van me zijn, is het ook wel leuk om als eerste die blije gezichten weer te zien als je terug thuis bent. ;)

Matt en Amy waren zo ook de eerste in de US, die ik mijn beslissing heb medegedeeld om terug te verhuizen naar Europa. Ja, lieve mensen, zoals het merendeel van jullie inmiddels al weten, heb ik zaterdagochtend 5 januari besloten dat ik terug naar een reisbare afstand van Gilze wil verhuizen. Aangezien ik toch in die omgeving oud wil worden en hier niet echt een plan had voor de komende 2-3 jaar wordt het tijd om terug te keren. Mijn doelstelling is om in Augustus terug te zijn om zo mijn 30ste verjaardag te kunnen koppellen aan een soort van welkoms-terug-feest, maar ja, ik moet wel weer eerst gewoon werk zien te vinden, dus het is allemaal nog zeer de vraag of dat gaat lukken en op welke termijn. Ik hou jullie in ieder geval op de hoogte, maar wil jullie alvast bedanken voor de warme reacties die ik tot zover heb gehad en ik kijk ernaar uit om weer wat korter bij jullie te wonen. Tot die tijd, zal de reis en de “Once in a Lifetime” ervaring hier doorgaan. De laatste paar maanden, moet ik er natuurlijk nog ff uithalen wat erin zit en dat zal ik ook zeker gaan proberen. En ik ben bang dat, dat wel redelijk gaat lukken. ;)

Maandag 7 januari, eerste dag terug op kantoor en het management team en mijn vrienden ook maar meteen mijn beslissing medegedeeld. Gelukkig reageerde iedereen zeer begripvol. De rest van de week stond in het teken van met iedereen even bijpraten, de was doen en op tijd naar bed gaan om de jetlag zolang mogelijk te behouden. Dat doe ik altijd express om zo mijn meetings om 7 uur ’s ochtends wat minder pijnlijk te maken.

Het eerste weekend terug in SoCal had ik express geen plannen gemaakt om het een beetje rustig aan te doen. Alleen Rinaldo even mee helpen verhuizen op zaterdagmiddag en zaterdagavond Danny zijn verjaardag gevierd in DownTown LA. Zondag was ik nog uitgenodigd bij Allyson voor een etentje en dat was het wel zo’n beetje voor dat weekend.

Ook de week erop stond voornamelijk nog in het teken van wat bijpraten tijdens wat happy hours, wat etentjes, spinlessen weer oppakken en op tijd naar bed gaan. Ook op het werk was het wel weer ff pezen om weer bij te werken, maar dat ging ook wel oké. Ook nog ff weblog geupdate op woensdag en vrijdag stond weer de eerste trip op het programma van 2013 in de US.

Vrijdag 18 januari vertrok ik rond 3 uur richting Mammoth voor het eerste ski weekend van dit jaar. Eenmaal aangekomen na zo’n vijfenhalf uur rijden was het wat eten en wat drankjes en naar bed. Ik verbleef dit keer met de familie van Rob in een huisje en dat was perfect geregeld. Zaterdag heel de dag lekker op de piste gestaan en zoals elke keer was ik weer zeer verbaasd dat het skiën eigenlijk weer redelijk vanzelf ging. Na het skiën een zeer geslaagde avond gehad, die het de volgende ochtend wat moeilijk maakte om uit bed te komen voor nog een dag skiën. Maar dat ging, toen ik eenmaal op de piste stond, prima. Die avond hadden we een etentje geregeld met de hele club die in Mammoth was bij CJ’s Grill en daarna ging de kaars vrij snel uit, mede door de wijn en avond ervoor. Maar zowel het eten als de wijn waren weer van uitstekende kwaliteit. Dat we om 10 uur al op bed lagen, kwam ons de volgende dag alleen maar weer ten goede. Toen stonden we om half 9 namelijk alweer op de piste en hebben we nog een hele ochtend voor het merendeel ons vermaakt op zwarte pistes waarvan ik ook niet wist dat ik ze de baas zou zijn. Maar het ging wel aardig. Ik ga nog steeds naar beneden als een houthakker, maar goed techniek is nooit mijn sterkste punt geweest. ;)

Dinsdag 22 januari weer aan het werk en ’s avonds de was doen van het weekend. Woensdag nog wat sushi gegeten met collega’s uit het werk en donderdag Rinaldo over om te komen eten en hockey te kijken. Helaas zitten de Kings er nog niet zo in, wat ook deze pot ging helaas verloren tegen The Oilers, maar ik ben allang blij dat het hockey weer begonnen is. Vrijdag uit het werk nog een vrijdagmiddag borrel gedaan en daarna redelijk op tijd naar bed. Zaterdagochtend eigenlijk heel de ochtend gezellig zitten Skypen en daarna in de middag heel mijn appartement aan kant gemaakt aangezien ik de eerste van vele bezoekers kreeg de aankomende week. ’s Avonds nog gaan eten bij Tyler en Aubrey. Zij zijn net verhuist, dus ook tof om hun nieuwe huis te zien en in hun nieuwe hottub te zitten. Tja, het blijft California hé, dan moet je af en toe eens lekker in een hottub zitten. Gewoon omdat het kan! :) Daarna voor het eerst in 3 jaar weer eens een pot poker gespeeld bij Jon thuis met Rob zijn vrienden. Tja, het was erg gezellig, maar die mannen kunnen dus echt niet pokeren. Met 81 dollar winst verliet ik het pand en ik denk dat ik ze de volgende keer maar wat geld terug ga spelen. Zondag maar wat uitgeslapen na een redelijk late zaterdagavond en maar ffkes een rondje gaan wielrennen om het bier van de avond ervoor eruit te zweten. De eerste rit van het seizoen verliep eigenlijk prima, mede door alle spinlessen denk. Het was alleen redelijk koud. Ik dacht namelijk dat de zon scheen en de kou wel meeviel, maar met 12 graden fietsen ben ik echt niet meer gewend en ik was dus ook zo stom om gewoon in mijn korte broek en korte mouwen te gaan, tja, dat leer je ook snel weer af denk.

Maandag 28 januari mijn appartement verder aan kant gemaakt. Dinsdag spinnen en wat boodschappen gedaan in de avond. Woensdag bij Danny op bezoek, die tegenwoordig samenwoont in LA met zijn vriendin. Donderdagmiddag van thuis gewerkt omdat Jettie aankwam in LA. Die moest voor het werk naar Portland en aangezien de vlucht over LA goedkoper was dan rechtstreeks van Amsterdam naar Portland, kwam ze eerst voor de gezelligheid langs mij. Ondanks jetlag wilde Jettie ’s avonds wel mee naar het ijshockey, dus eigenlijk meteen richting DownTown LA voor mijn eerste wedstrijd van dit seizoen op mijn seizoenskaart (eindelijk waar voor mijn geld). Helaas ging de wedstrijd verloren, maar het was wel weer tof om terug te zijn op de plek waar ik voor het laatst geweest was toen Old Lord Stanley werd uitgereikt aan mijn team.

Vrijdag hadden we gewoon een vrijdagmiddag borrel gepland, aangezien Jettie ook een deel van mijn vrienden kent door haar verleden bij Amgen, was dat voor haar een mooi moment om weer eens met iedereen bij te praten. Zaterdag gingen we, na een wat trage start naar Santa Monica. Helaas was het niet echt weer om fietsen te huren en langs het strand te fietsen, dus hebben we wat gewinkeld en wat koffietjes gedronken op 3rd streed promenade. ’s Avonds hadden we besloten om bij The LAB te gaan eten, omdat Jettie ook Roger (de brouwer van het huis) nog kent uit haar Amgen verleden en geheel toevallig liepen we bij het binnenkomen tegen Lisette en Jeroen (twee andere Dutchies) aan. Wij dus gezellig samen aan een tafel gaan zitten en Rob kwam ook nog langs, dus al met al eindigde de avond in een mooi bont gezelschap en veel lol. Na The LAB besloten Rob en Jettie dat we nog ergens een dessertje op stand moesten gaan eten, dus wij naar de Four Seasons in Westlake Village. Tja, daar was ik ook nog nooit geweest, maar had ik al wel veel goede verhalen over gehoord. Wij, compleet niet gekleed voor de locatie, schroomde ons niet en gingen daar gewoon in de beste stoelen zitten om ons eens lekker in de watten te laten leggen. Na een prima wijntje en wat desserts bestelt te hebben kwam de ober vragen of alles naar wens was, waarop Rob antwoordde met: “Yeah, good shit!” Jettie, Rob en ik kwamen natuurlijk niet meer bij van het lachen, wat ook meteen de algemene tendens van de avond aangaf een hoop plezier! Rob zat met tranen in zijn ogen, Jettie had al enkele keren met haar hoofd tegen een van de fancy lampen aangezeten, waardoor deze allang niet meer recht stond en ik kreeg pijn in mijn kaken van het lachen. Nou dan weet je het wel… :) Zondagochtend nog ff verder op stand brunch gegeten bij The Grill in Westlake. Daarna Jettie nog even naar Griffith Observatory genomen, aangezien ik dat toch het mooiste plekje van de stad vind, om haar vervolgens op LAX af te zetten voor haar vlucht naar Portland. Al met al, een prima visite en een hoop lol.

In de middag was het de grote Super Bowl middag en zodoende dat Rinaldo en ik nog ff bij Rob zijn geweest om daar de wedstrijd te kijken. Helaas, moest San Francisco het onderspit delven tegen Baltimore, maar echt heel rouwig waren we er nu ook weer niet om. We waren allemaal voornamelijk moe van een redelijk intensief weekend. Vandaag maandag 4 februari heb ik dit verhaal verder afgewerkt na een eerste schets eerder deze week en dan ben ik nu eindelijk weer helemaal bij tot op de dag van vandaag. :)

Morgen moeten de Kings weer spelen en zal ik op tv kijken of ze de reis kunnen voortzetten. Afgelopen jaar was hun slogan; “Time Is Now” en dat maakte ze waar. Natuurlijk kun je het niet elk jaar waarmaken, maar dit jaar is hun slogan; “The Journey Continues” en zo staan de motto’s van de Kings me na aan het hart. Vandaar dat ik ook zal zorgen dat zolang als ik hier zit en misschien ook nog wel als ik weer terug in Europa ben dat de reis zicht voort zal zetten, want zoals ik al eerder zei, travel is life and life is travel.

So let the journey continue!