Home Sweet Home!

“Ben je de K2 aan het beklimmen? Of heb je soms een onbewoond eiland ontdekt en ben je daar in een hut van bamboe en stro blijven wonen?”

Jajaja, het is ff geleden. Zolang dat zelfs deze website me een mailtje stuurde met de bovenstaande tekst. Nou, de K2, lang zal ze leven niet en een hutje van bamboe en stro, das mij iets te gehorig. ;) Maar euh, lang zal ze leven, natuurlijk voor Koentje en de Pommes. Van harte heren!! Ik hoop dat jullie goede verjaardagen hebben gehad en het dertigerschap beiden met trots dragen. Verstand komt met de jaren hè… zeggen ze…

Tja, waar ben ik dan wel geweest… nou mijn laatste week in de US van 2010 was niet de beste. Na een iets te stevige borrel op donderdag (zwaar understatement) en een weekend met nog twee borrels en een toch al verkrachte weerstand, met dank aan de eveneens hondzieke Rinaldo die maar in mijn gezicht bleef blaffen, was ik redelijk naar de klote. Zodoende heb ik vanaf maandag de handrem erop gegooid. Veel geslapen en dat alles in voorbereiding op twee weken Home Sweet Home in Gils! :)

Wat ik de twee weken in Nederland (lees; Gilze, Tilburg, Baarle Nassau, Breda, Düsseldorf en omstreken) heb gedaan dat heb ik gelukkig nog in een excel file. Het ging namelijk als een flits aan me voorbij. Ik zou graag zeggen, “I just came to say hello” in lijn met de geweldige Serious Request actie, maar dat zou een leugen zijn voor degene die dit lezen, de mensen die mij volgen, maar zo voelde het wel toen ik bij Den Door stond te werken met Oud en Nieuw en een klein beetje toen ik op de weg terug was naar LA.
De twee weken waren namelijk wel een soort van flits die als een film aan me voorbij ging. Je weet wel die oude reclame van die man in die coltrui, nou, dat gevoel! Wat ik me nog wel goed voor de geest kan halen, is dat ik het fantastisch vond om mijn familie en al mijn vrienden weer te zien. Ik vond het een waar genoegen en het deed me zeer goed om met iedereen weer ouderwets te keuvelen. Ik heb een prachtige vakantie gehad, in en om mijn eigen dorp. Wie had dat 2 jaar geleden kunnen denken. Ik in ieder geval niet! Nogmaals, allen hartelijk dank voor het tijd maken om met me bij te praten en samen wat tijd door te brengen. Ik waardeer het enorm dat jullie mij met open armen hebben ontvangen en ik hoop dat jullie dat volgend jaar weer doen. Het gaf me een warm gevoel van binnen, welke ik niet spoedig zal vergeten!!!

Met een natuurlijk vreemd gevoel weer afscheid genomen en terug naar Westlake Village. Na een vertraging van 2 uur, de lucht in, en weer veilig aangekomen op LAX. Nadat ik de officer uitgelegd had dat ik voor vakantie in Nederland was geweest om mijn familie en vrienden te bezoeken mocht ik door en sloot hij zowaar af met de, voor een Amerikaanse agent ongebruikelijk vriendelijke woorden; “Welcome back sir”. Dat deed me goed en nadat ik ook ‘customs’ was gepasseerd maakte een enorme glimlach zich meester van mijn gezicht. Ondanks de twee fantastische weken was ik toch ook wel weer erg blij om terug te zijn in SoCal waar mijn appartementje en de zon op me stonden te wachten!

Volgens goed gebruik maar weer eens met Rinaldo, die me op LAX had opgehaald, naar de Tuscany, alwaar ik zo ongeveer direct na het hoofdgerecht volledig afbrandde / in slaap viel. Na een nacht van een goede 10 uur slaap en vroeg wakker worden op mijn gemakje mijn koffer uitgepakt en naar het werk. Na bijna hersteld te zijn van mijn afgetakelde gezondheid voor in naar NL ging, was ik weer redelijk naar de klote toen in terug kwam, maar na nog maar een nacht van 10 uur slaap was ik wel weer oke op dinsdag. In tegenstelling tot de reis naar Gils, heb ik deze kant op slechts minimaal last van een jetlag, dus dinsdag avond maar op naar een Nieuwjaarsborrel bij Allyson (IS director). Rinaldo’s broer; Sebastian was inmiddels die dag ingevlogen om een weekje SoCal mee te maken, dus ook mee naar de borrel. Erg gezellig feestje in een huis zo groot als een kasteel, waar de gastvrouw de flessen bier (gelukkig leeg) op de grond kapot flikkerde (Costa Ricaans temperamentje zullen we maar zeggen), terwijl de net ingevlogen gast in de hoek van de kamer zat te slapen. :)

Woensdag ffkes bij Zin’s weer een prima hapje gedaan, om vervolgens donderdag maar weer eens naar Staples Center af te reizen met Rini, Sebastian, Rob (de kleine baas) en Lauren (toffe collega). Vijf man sterk op prima plaatsen voor een bodemprijs, vanwege de bedroevende serie die LA had weggezet, en zodoende moesten ze ook die avond het onderspit delven. Toch een zeer geslaagde avond mede door de pre-game beers en diner @ The Yard House. Vrijdag weer lekker een potje gevoetbald in voorbereiding op de Amgen competitie die over een week of twee gaat beginnen. Deze jongen is ondanks zijn talent gevraagd voor een team genaamd Yellow Fever (beetje jammer, luister maar naar Bertje Vis, wat die onder gele koorts verstaat). Maar goed een gegeven paard moet je niet in de bek kijken, dus ik ga ja idd, met pijn in mijn hart spelen in een zwarte broek en een geel shirt… :( Je ziet wel dat ik héél ver ga in het inburgeren in de US.

Vrijdagavond een biertje bij LadyFace Ale House met Tyler, de meest Belgische kroeg zit gelukkig op korte afstand. Zaterdag met Danny en Deanna naar Pickwicks, ja van die thee, maar dan anders. Het is namelijk de Green Bay Packer-bar van The Valley. Zondag een rondje gefietst rond het Westlake, tot ik mijn trapper naar klote fietste. ’s Middags American Football kijken. Maandag nog een dag vrij vanwege Martin Luther King Day. Lekker niksen en ’s avonds eten met Rinaldo en zijn broeder bij Farfalle. Dinsdag na lange tijd weer eens gaan eten met Isela en Tamara bij een nieuw restaurantje in Westlake, je moet zo af en toe ook iets nieuws proberen ;)

Woensdagavond een avondje thuis/wassen, donderdag twee aansluitende borrels bij Azar’s. Zeer geslaagd en dus vrijdag weer niet al te veel waard. Na het ‘werk’ maar weer ff gaan spinnen om de alcohol van de dag ervoor eruit te zweten. Daarna goed gegeten bij het buurrestaurant van Bogey’s. Restaurant was ik nog niet eerder geweest, maar bij Bogey’s wel, das namelijk de Cougar bar van Westlake en ik had tijdens mijn laatste bezoek vernomen dat je gratis binnen mocht als je vooraf bij de buren had gegeten. Vandaar dat Rinaldo en ik geheel op zijn Zeeuws dat advies hadden opgevolgd. ;) Na al redelijke katje lam van tafel te gaan na de zoveelste fles Pinot Grigio, de gehele avond met vreemde vrouwen staan dansen!! :)

Zaterdag ff bijkomen, wat shoppen en ’s avonds een hapje gegeten bij een nieuwe Italiaan en ook daar hadden ze weer een goede fles Pinot Grigio. Na vrijdag verder geen poppenkast en op tijd het mandje in. Zondagochtend ging de wekker namelijk ook weer vroeg om te gaan spinnen. Naderhand heerlijk in de zon ontbeten bij de Corner Backery. Vervolgens de Packers zien winnen in Chicago van hun rivalen (the Bears), wat betekend dat zondag 6 februari, The Green Bay Packers in de Superbowl finale staan! Erg gaaf, natuurlijk voornamelijk omdat ik er eerder dit seizoen nog geweest ben. Vervolgens in het park een potje staan beachpongen en op naar Zin’s voor het afsluiten van het weekend met een goede maaltijd en dito wijn. Home Sweet Home! :)

Morgen maar weer terug naar de DMV, die instantie die in de jaren 60 is blijven hangen, om mijn inmiddels verlopen tijdelijke rijbewijs te verlengen; ook Home Sweet Home…

X Tony