Oude Liefde Roest Niet! - Reisverslag uit Thousand Oaks, Verenigde Staten van Tony Beijsterveldt - WaarBenJij.nu Oude Liefde Roest Niet! - Reisverslag uit Thousand Oaks, Verenigde Staten van Tony Beijsterveldt - WaarBenJij.nu

Oude Liefde Roest Niet!

Door: BalaTony

Blijf op de hoogte en volg Tony

29 September 2010 | Verenigde Staten, Thousand Oaks

Hallo hallo,

Jaja, het is weer ff geleden, dus er komt waarschijnlijk weer een achterlijk lang verhaal aan. Allen die gereageerd hebben wederom hartelijk dank het is nog steeds erg leuk om van jullie te horen en dat motiveert me om te blijven schrijven. Natuurlijk wil ik niet dat mensen te laat op hun werk komen of het kind vergeten eten te geven, dus lees alleen verder als je ook echt ff tijd hebt zou ik zeggen. De belangrijkste gebeurtenissen zijn het feit dat ik verhuisd ben, de eerste bekende acteur heb gespot en mijn oude liefde heb teruggevonden. :)

DI 14 SEP: Ja hoor, na ruim anderhalve week ‘customs clearance’ op Long Beach kwamen ze dan mijn bankjes, keukentafel, bed, cd’s en dvd’s brengen. Ik denk dat de customs clearance zolang geduurd heeft omdat het bootje van deze drugs distributeur natuurlijk uit Nederland kwam en ze vast en zeker verwacht hadden een bundeltje pillen in mijn bank te kunnen vinden. Ach de vertraging kwam me goed uit, omdat ik eerder toch nog niet de sleutel van mijn nieuwe appartement had.
‘s Avonds ff hapje gegeten met Kamila en eerste les Spaans, echt super grappig. Echt back to basic, de juffrouw leest voor en het volk herhaalt. Oefenen van uitspraak, echt lachen met die Amerikanen die maar één taal kunnen en dus ook hele dome vragen stellen. Met moeite mijn lach inhoudend de les doorstaan. Of ik er goed Spaans van leer is nog maar de vraag, maar veel lol levert het in ieder geval wel op! :P

WO 15 SEP: Potje ballen met de jongens, nog een doelpuntje gemaakt na een sprint van dik 50 meter, nou ja, 40 dan, ach misschien ook wel maar 30, maar goed, ik was bek af na die goal, maar het intikkertje zat er wel mooi in ;)

DO 16 SEP: Hapje eten bij Paradise Cove in Malibu samen met Kamila en de kleine baas (Rob, die van die iets te sportieve blauwe auto). Maar zoals met alles in Malibu is de naam en faam beter dan de realiteit. Het eten was wel aardig, maar korter bij huis kun je beter terecht.

VR 17 SEP: Of ik tussen 12 en 4 thuis wilde zijn, zodat ze het gas aan konden sluiten. Natuurlijk, geheel volgens verwachting kwam de gasman iets na 3en aanzetten en was binnen 10 minuten weer weg, maar goed, dat gaf mij op een vrijdagmiddag mooi tijd om in de baas zijn tijd wat IKEA spulletjes in elkaar te draaien, dus ik vond het wel prima deze keer. Ook nog ff een tukkie gedaan en ‘s avonds bij één van de betere restaurants in de buurt (Bellavino’s) gaan eten met Isela. Lekker relax begin van het weekend, verder niet al te veel gedaan na een vermoeiende week.

ZA 18 SEP: Mijn goede vriend Rinaldo (alias Schven de poolboy) en zijn chica waren heelhuids (nou ja, poepbruin/heelhuids) terug van Hawaii en dus zijn we lekker gaan lunchen om ff bij te praten. De hemel op aarde bestaat blijkbaar, dus misschien dat ondergetekende daar ook maar eens een vakantie gaat doorbrengen. En geheel in lijn der verwachting was het zaterdagavond natuurlijk weer schuurparty bij Cisco’s (de schuurtent). Deze keer was er alleen wat veel security en de sfeer was tegen het eind van de avond wat minder, dus de volgende keer gaan we maar eens een nieuwe schuurtent zoeken.

ZO 19 SEP: Oma jarig, dus met Oma op de Skype. Fantastisch. Vooral de vraag of het live was ;) Toch wel mooi Oma’s van 86, die nog aanelkaarschrijven met vulpennen en nog spreken over nummers draaien. Tja, dan is Skype wel ff iets anders. :)
Daarna als een jekko naar de IKEA om de tijdelijke huurauto (lees verhuiswagen) van Rini helemaal vol te beuken met meubels. Tak, 1000 dollar lichter, onder het motto Amgen betaald verlieten we dus ook lachend het pand. Na het droppen en Rini’s voorstel om ze nog ff in elkaar te zetten, zei ik neah, kom op joh genoeg gedaan voor vandaag. We gaan naar het strand. Lekker potje beachpong op het vrij lege en koude strand, maar goed, wij Hollanders trekken ons daar natuurlijk niks van aan. ‘s Avonds heerlijk gegeten bij de Tuscani en ja hoor, wie komt daar in een flits naar buiten met een minstens 20 jaar jongere blonde vriendin: Magnum PI. Tja, ik wist eerst eerlijk gezegd ook niet wie het was, maar de naam zei me wel iets. Gelukkig heb ik tegenwoordig die iPhone en binnen 5 minuten herkende ik zijn gezicht via zijn wiki en kon ik me nog vaag herinderen dat ik hem ooit weleens gezien had in die serie. Idd Magnum PI. Tja, beetje schraal om die nou als eerste tegen te komen in een gebied waar Will Smith, Britney Spears en nog vele andere vertoeven, maar goed, je moet het doen met wat je krijgt voorgeschoteld zullen we maar zeggen. Die mannen komen nou eenmaal niet op afspraak. Wel grappig dat deze meneer zo’n 3 a 4 keer per week in dat restaurant eet, waar de Dutchies ook minimaal één keer in de week zitten. :P

MA 20 SEP: Het eerste Hollandse bezoek in Westlake Village. Jaja, u leest het goed en nee u hoeft zich niet af te vragen wie van je vrienden je vorige week ff niet gezien hebt. Peter Maas en zijn vriendin hadden volgens afspraak gebeld omdat ze toen in vertelde dat ik deze kant op ging, ze net een reis deze kant op geboekt hadden. Gezellig bij Zin Bistro aan het WestLake zitten eten en met hun de hoogtepunten van hun reis doorgenomen om zo met nog meer bagage zelf ook deze hotspots te gaan bezoeken.

DI 21 SEP: Spaans lesje twee. Nog leuker dan de eerste De uitspraak van de Amerikanen is hilarisch en de vragen die ze stellen zijn nog meer om in de kreukels te liggen. Het ging over beleefdheidsvorm. Mevrouw vraagt of ze het personeel van haar landscaper (tuinman) met u of met je moet aanspreken. Hahaha, met je natuurlijk trut! Maar goed, madam wilde dus ff laten weten dat een stel mexicanen haar tuin bijhouden. Half uurtje later ging het over tot snel, tot morgen enzo. Zelfde mevrouw, wat is tot volgende week? Nou ik lag bijna krom over mijn tafel! De landscaper en co komt dus één keer per week was mijn conclusie die me gieberend de les deed verlaten.

WO 22 SEP: Potje ballen weer, beetje jammer van die gast die zijn volle gewicht op mijn enkel zette na een uurtje en ik dus met een verzwikte enkel het veld moest verlaten. Ach ja, een week om te herstellen en om over herstel te spreken, maar weer op het gemakje bij Zin’s gaan eten. Dat verzacht altijd!

DO 23 SEP: Ff bij het softbal team gaan kijken met mijn manke poot en daarna met een net aangekomen college uit Breda een hapje gaan eten bij Bellavino’s.

VR 24 SEP: The Amgen Chili Cook Off. Ja, wedstrijdje wie maakt de beste Chili en wie kan er het lompst bij doen. Geheel nieuw met dit evenement ging ik er neutraal in, maar na een klein half uurtje was ik er al helemaal klaar mee! Gelukkig dachten de andere Dutchies er ook zo over, dus maar snel onze maag voleten en naar Zin’s voor een wijntje. Opvallend genoeg beginnen ze me daar al te kennen. ;)

ZA 25 SEP: Buffellen, zweten, zwoegen en aan het einde van mijn latijn, was mijn totale appartement opgeruimd en een groot deel van de meubels in elkaar gezet. Nog maar 3 kastjes te gaan, 3 dozen uitpakken en een nieuw bed bestellen en alles is af zo als het moet zijn. ‘s Avonds na een siesta naar La Descarga een Cuban Lounge Bar in Hollywood, waar Isela, Tamara en Grace hun verjaardagen vierden. Erg gezellig, goeie cocktails, mooie dames, maar weinig schuren. Een bar op stand zal ik maar zeggen, met heel veel mooie Latino’s in het donker gekleed en 3 mannen met een lichte blouse, tja, dat was duidelijk waar die vandaan kwamen: Europa. Rinaldo en ik uit Holland en één van mijn tofste collega’s uit de buurt van Den Anvers.

ZO 26 SEP: ‘s Middags naar Hollywood, 2 van de 5 ‘Dutchies’ hadden dit nog niet gezien, daarna nog ff door Rodeo Drive (Beverly Hills, zeg maar de Konings Allee van LA;)) terug naar onze favoriete Italiaan, Tuscany. De firma betaald olé olé en daar ging die pas weer. Daar is deze jongen toch maar goed mee, met al die bezoekers met de credit card van de zaak. ;)

MA 27 SEP: BRAND!!! De temperatuur is hier opgelopen tot boven de 40 graden Celcius en dan komt een bermbrandje weleens voor. Vanuit het raam zagen we volop rook. We stonden een beetje te gissen waar het zo zijn. Malibu, nee iets dichterbij Lake Sherwood. Tyler op google, nee het is bij Hampshire Road. Ik zeg pardon!! Daar heb ik me net geinstalleerd met al mijn spulletjes uit Holland. Dat zou wat zijn heey, alles over de oceaan een weekje in mijn appartement en weg, maar gelukkig viel het wel mee. Slechts zo’n 8 voetbalvelden bergwand waren in de as. ‘s Avonds mijn eerste American Football wedstrijd gekeken samen met Tyler (een toffe collega, die ik heb afgelost als jongste van de afdeling). HIj heeft me de regels uitgelegd en nadat ik natuurlijk de underdog als mijn favoriet had gekozen begon het zowaar nog leuk te worden ook. Volgende week weer denk. :)

DI 28 SEP: Spaanse les, helaas was Bob, het beste Amerikaantje van de klas er niet, maar nog genoeg gelachen. Daarna ff naar de Engelse Pub (Crown and Anchor) waar die iets te kansloze college weer aan de bar zat die een kleine twee weken geleden nog aanbood om bij mij op de bank te komen slapen. Nou, dat dacht ik niet en ook deze keer was ze natuurlijk weer ver over de hill. Gelukkig kwam ik er deze keer redelijk makkelijk vanaf door na twee biertjes het pand te verlaten met een koele bye met in gedachte en dag he!

WO 29 SEP: Vandaag ff niet gevoetbald om te herstellen van mijn enkel en het is nou ook niet echt het beste weer om te sporten hier, met een temperatuur van nog steeds 35 graden. Nog geen internet thuis, dus maar ff vanaf het werk jullie updaten. Werk is trouwens weer paniek, dus lange dagen zoals deze, waar ik om 20:10 uur dit stukje schrijf en dan maar aan het welverdiende pils ga bij de BJ’s. Ff de voorlopig laatste avond van Rinaldo afsluiten met een pintje kan geen kwaad.

Hopelijk zitten er niet teveel spelfouten in het bovenstaande, want ik heb op deze laptop geen Nederlandse spellingscheck en das toch wel ff wennen, vooral omdat word met je meedenkt en worden automatisch (naar het Engels) corrigeert. Uiterst irritant!

Hopelijk gaat het in Gils nog voor de wind. Hoorde vandaag wel van m’n pa dat ie met zijn poot in het gips zit, dus dat niet zo tof. Ach ja, tis te hopen dat het snel geneest en hij met de kerst klaar is voor het roeren in de snert en het paardje rijden (het all time favorite kaartspel in huize van Beijsterveldt).

Trouwens ik had belooft nog over mijn oude liefde te vertellen. Tja, dat krijg je als je je verhaal over twee dagen verspreid schrijft, dan is er kwa structuur weinig meer over. De meeste zullen het al wel gezien hebben op facebook, maar ja hoor, oude liefde roest niet. Het was meteen weer raak. Liefde op het eerste gezicht in 1997 tijdens de Carnaval bij Den Door en daarna is het dik aangeweest tot zo’n twee a drie jaar geleden ik samen met vele andere afscheid heb genomen van niet alleen mijn grote liefde maar ook die van vele vrienden, dorpsgenoten en kroeggenoten. De tranen springen in mijn ogen als ik het zo opschrijf. Oude liefde roest niet, ik zag ze staan daar op de plank in de Bevmo’s. Ze was de eerste waar mijn oog op viel en ik zag dat ze me herkende. Ik kon haar niet laten staan, ik moest haar omarmen en zei zou degene zijn die, die avond in mijn koelkast zou slapen. Verlangend naar de dag dat ik haar open trek om samen te genieten van de rust en ff het werk en alle andere ellende te vergeten… Natuurlijk heb ik het over Oranjeboom!!! En dan niet OrangeTree of weet ik veel wat, nee, wat goed is blijft en dus blijft Oranjeboom, Oranjeboom! Het blik, de schuimkraag, de koolzuurgraad, de smaak en het gemak waarmee je het wegdrinkt, alles is nog zoals het vroeger was! Je moet er een endje voor reizen, maar eens te meer het bewijs. Oude liefde roest niet!

Cheers mate!!

Ton

  • 30 September 2010 - 08:50

    Ruben:

    Lekker bezig tony! Blijft mooi om al die verhalen van je te lezen... Goed om te weten dat alles goed daar gaat... Kzie je rond de kerst kerel en kijk uit naar je volgende verhaaltje.

    X

    R

  • 04 Oktober 2010 - 19:53

    Jettie:

    Tonnieeeeeee! Goed bezig daar! Flinke vila, veel vermaak! En je andere projectje.......???? ;-)
    Liefs, Jettie

  • 06 Oktober 2010 - 14:53

    Piet:

    Met die poot gaat het al stukken beter, gips eraf en niks gebroken. Nog enkele weken tapen en nog een paar dagen kantoorwerk en dan weer door het land crossen

  • 06 Oktober 2010 - 19:42

    Edwin:

    Tjongejonge Ton, ik denk dat jij daar toch de nodige kilootjes aankomt. Als ik zo vluchtig je verslag lees, dan gaat het vaak over eten, shoppen, relaxen en weinig over werken. Nouja, werken kan altijd nog zeg ik maar als ambtenaar, dus kan er weinig kritiek op geven. Hier in Gils is alles spik en span, kermis met een keer mooi weer ipv volop regen. Verder hebben we net de bbq en laatste zondagrit (met de geweldige Muhleheide muzikanten op de achtergrond) van de doortrappers erop zitten. Geweldige opkomst en vanouds gezellig natuurlijk. Nu kan de racefiets de motteballen weer in tot het volgende seizoen. Fiets je daar nou ook al eens een rondje?? Volgens mij moeten ze daar nog flink wat fietspaden voor aanleggen.
    Het ziet er niet naar uit dat ik dit jaar nog in de states kom. Voorlopig niets op de agenda en ook voor conferenties is de dienstreizenpot bij defensie ver geleegd. Volgend jaar staat er wel eea op het programma maar dat is nog ver voorruit. Affijn, we zullen zien.
    Het ga je goed Ton!!

    Grt Edwin

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Thousand Oaks

Tony

Actief sinds 14 Mei 2010
Verslag gelezen: 177
Totaal aantal bezoekers 67140

Voorgaande reizen:

25 Juli 2010 - 30 November -0001

Once in a lifetime

Landen bezocht: