Gezocht... - Reisverslag uit Westlake Village, Verenigde Staten van Tony Beijsterveldt - WaarBenJij.nu Gezocht... - Reisverslag uit Westlake Village, Verenigde Staten van Tony Beijsterveldt - WaarBenJij.nu

Gezocht...

Door: BalaTony

Blijf op de hoogte en volg Tony

20 Februari 2011 | Verenigde Staten, Westlake Village

Rijbewijs. MA 24 JAN: Weer op naar de DMV (Department of Motor Vehicles) om mijn inmiddels geexpireerde rijbewijs te verlegen. Dat het papiertje al over de datum was, vonden ze geen probleem en binnen 15 minuten stond ik buiten met een nieuw papiertje. Mijn inmiddels derde tijdelijke rijbewijs. Tot op de dag van vandaag heb ik echter mijn rijbewijs nog niet binnen...

Bed. DI 25 JAN: Eindelijk had ik mijn bed besteld op internet en kan ik ook daadwerkelijk gasten huisvesten. De IKEA kwam het bed netjes thuis afgeven. ’s Avonds nog ff spinnen en een biertje in mijn oude stamkroeg; Stuft Pizza (inmiddels omgedoopt tot “Drafts”).

Talent. WO 26 JAN: Daar stond Tonnie weer in zijn oranje shirtje op het kunstveld bij Amgen. Voetbalschoentjes aan, lekker potje ballen. Echter eindigde de wedstrijd met een soort jumpkick mijnerzijds om een voorzet waar ik net niet bij kon in het doel te krijgen. Ik raakte de bal op een meter voor het doel en je raad het al, die bal ging over, Tonnie tegen de grond en zijn rechterscheenbeen lag weer keurig open. Gelukkig niet zo ernstig als die keer aan de Spaanse Costa, maar toch...

Mac & Cheese. DO 27 JAN: Na al enkele dagen hunkeren en een spinklas van ruim anderhalf uur, op naar BJ’s voor een pintje en het typisch Amerikaanse Mac & Cheese.

Verhalen. VR 28 JAN: Na een redelijk elendige week op het werk op naar LadyFace met Tyler en Rob. Tyler zijn pa was in town en dus erbij evenals de oom van Rob. Een man van de wereld. Na ongeveer een kwartier onafgebroken te praten zei hij dat hij wel ff stil zou houden, waarop Rob hoofdschuddend mijn kant op keek. Ik wist genoeg en heb de rest van de avond naar zijn oom zitten luisteren. De man, woonachtig in Chicago en enigzins gelukkig op de aandelenmarkt, reist jaarlijks naar Europa en wist op datum en wijknaam nauwkeurig prachtige verhalen te vertellen.

Microvezel. ZA 29 JAN: Tja, katoen is mijnsinziens van de vorige eeuw, dus ook maar eens hier in California kijken of ze microvezel boxen hebben en zowaar geslaagd. Ter info: ze noemen het hier; Microfiber.

Zon. ZO 30 JAN: Heel de dag, regen, regen, regen. :( Dus maar ff mijn Green Card aanvraag gedaan, bankhangen en wat films gekeken.

Internationale DVD-speler. MA 31 JAN: Na het spinnen een filmpje gekeken op mijn laptop. Wat me beseffen deed, dat ik mijn zoektocht naar een internationale DVD speler moet voortzetten. Het internet afgezocht en er eentje besteld.

Talenknobbel. DI 01 FEB: De eerste Spaanse les van het tweede blok. Natuurlijk het boek niet open gehad in de tussentijd en het tempo drastisch omhoog, begreep ik er geen zak van.

Uitspreekbare naam. WO 02 FEB: Nieuwe Irish Pub geopend in Camarillo (twee ‘dorpjes’ verderop), dus ff checken of het wat is, met een stel collega’s, Lauren, Rob en zijn oom (gestrand in SoCal door de sneeuwstorm in de MidWest/East). Natuurlijk weer prachtige verhalen van de oom van Rob, maar vooral smakelijk gelachen om de dames (Lauren, Deanna & Kristen) die mijn naam wilde vertalen en uiteindelijk uitkwamen op “Tony StarField”.

Vakantie. DO 03 FEB: Op naar LadyFace. Ik was uitgenodigd voor een vrijgezellenfeest planning / vergadering. Na wat wikken en wegen, dacht ik boeiend, ik ga mee. Dus in April zit deze jongen in een All In Resort in Cabo St Lucas in Mexico. Das een beetje het Mallorca of misschien wel Salou van Mexico, dus ik ben zeer benieuwd! :)

Gast. VR 04 FEB: Joris de Ceuster (collega uit Belgie/werkend in Breda) was onderweg van San Francisco naar Westlake Village. Rinaldo en ik hadden afgesproken om met hem en Lisette (collega) en haar man Jeroen (medestudent Spaans) wat te gaan eten. Zo rond het toetje schoof onze iets verlate gast aan om na de maaltijd nog ffkes een pintje mee te pakken bij de BJ’s.

Zon II. ZA 05 FEB: Na vorig weekend, met wat regen, nu gelukkig wat meer zonneschijn. Rini, Joris en ik op naar het strand van Zuma Beach alwaar we heerlijk in de zon stonden te ballen op het strand terwijl de dolfijnen de kust passeerden.

Eeuwige roem. ZO 06 FEB: SuperBowl Sunday. Al twee weken kon je nergens meer komen of het ging maar over één ding. The SuperBowl. De Green Bay Packers tegen de Pitsburg Steelers. Het land stond stil en was in de ban van die ene dag in februari. Geheel Amerikaans was ik uitgenodigd voor een feestje bij iemand thuis. Met een man of twintig, waarnonder Danny (Green Bay partner in crime) en Deanna (Pitsburgh Steelers fan en MNF partner in crime) gekeken naar de wedstrijd, waarin de commercials voor sommige van groter belang waren dan de uitslag. Uiteindelijk kon ik mijn ogen niet echt geloven, ik had eindelijk een team gekozen wat ook iets wint! De Green Bay Packers wonnen een goede wedstrijd en vergaarde eeuwige roem in het jaar dat Danny, Tyler en ik in Green Bay zijn geweest om één van hun slechts 8 thuiswedstrijden, in ‘the frozen tundra’ bij te wonen.

Valium. MA 07 FEB: Rini en ik zouden een hapje gaan doen bij Farfalle. Helaas tent zat vol, dus wij de parking af en tegen de wagen van een ander. Ai, dat was niet zo handig van onze Rini, met name omdat we beide nogal zwakjes waren van de honger. Amerikaanse madame in paniek, wij lachend de huurauto uit, de dame wat gekalmeerd, de huurmaatschappij gebeld en alles vakkundig opgelost. Weten we ook weer hoe dat werkt in de States en op naar Galletto’s. :)

Rituelen. DI 08 FEB: Mijn dinsdag ritueel uitgebreid met een spinlesje van ruim anderhalf uur tussen het werk en Thaifood. Daarna op naar Spaans, alwaar ik tot de conclusie kwam dat het toch wel heel moeilijk wordt om een taal te leren zonder zelfstudie en slechts anderhalf uur les per week.

Hulp. WO 09 FEB: Hersteld van mijn scheenbeen acciedantje weer vol goede moed op het veld om een potje te ballen (deze keer met opgetrokken sokken om mijn scheenbenen een beetje te beschermen). Na het werk een hapje eten met Rini & twee andere collega’s uit Breda. Vervolgens was onze brokkenpillot ook zo aardig om me ff te helpen met het opbouwen van mijn bed, want dat lag wel in dozen in de kamer, maar daar was ik natuurlijk nog niet aan toegekomen.

US Mentaliteit. DO 10 FEB: Happy Hour @ The Crown, juist mijn stamkroeg op fietsafstand. En dat op een donderdagavond, dat vraagt om problemen. We hadden een mooie groep van een man of 14 bij elkaar met onder andere, Tyler, Danny, Kristin, Deanna & Deena. Erg gelachen van een uur of 6 tot 12, maar toen moest ik toch echt naar mijn bedje. Work Hard, Play Harder, gaat al aardig... tot een uur of 12. ;)

Slaap. VR 11 FEB: Na de stevige donderdagavond alleen op vrijdag ff mijn lattenbodems in elkaar gezet en op tijd naar het mandje.

Vrede. ZA 12 FEB: Op zaterdagavond weer met een club Nederlanders en andere medewerkers van het project op stap in de Cisco’s. Lekker schurende tussen een Franse en Duitse dame was ik naarstig op zoek naar het het Verdrag van Versailles om de lieve vrede te bewaren.

De Stad. ZO 13 FEB: Op naar Griffith Observatory, wederom een parchtig beeld over de stad.

Nieuwe Italiaan: MA 14 FEB: Je wilt toch eens wat anders, dus maar eens gaan eten bij een nieuwe Italiaan op loopafstand. Voor herhaling vatbaar.

Bob. DI 15 FEB: Na mijn gebruikelijke dinsdag ritueel, stapje ik de derde les Spaans binnen en werd me pijnlijk duidelijk dat Bob toch echt geen deel meer uitmaakt van het tweede blok Spaanse les. :( De man met de virtuoze uitspraak (“El Animal”) ontbrak de eerste twee lessen en was ook de derde les tot ons ongenoegen niet aanwezig.

Return to sender. WO 16 FEB: De DVD speler was binnen, ja, fijn. Een russische wel te verstaan. En je raad het al ook een Rusische DVD speler speelt geen Europese DVD’s af. Dus dat ding ging liniarecta terug naar de afzender.

Fouter volk. DO 17 FEB: Geen plannen tot de gemiste oproep van Rinaldo. Ik terug bellen, nauwelijks te verstaan begreep ik dat ie in een club stond, dus toch maar op pad. Moest kunnen na een avond optijd naar bed. Op naar The Canyon Club. Ik had er al veel slechte verhalen over gehoord en ze waren allemaal waar. Geweldig fout volk daar en ook een geweldig foute tent. Den Door tafelkleedjes hebben ze ook in Agora Hills (dorpje verderop) zeg maar! Geweldig!!! Ik voelde me helemaal thuis en de band die later die avond kwam spelen was ook erg goed, maar eigenlijk nog leuker dan goed. Verder was het feit dat alle schone dames op het podium gingen staan ook wel leuk om naar te kijken!! :P Man, man, man, want een mooi fenomeen. De band vermelde om 2 uur dat ze volgende week weer in The Canyon Club spelen, klinkt als, laten we dan ook maar gaan. :)

Compensatie. VR 18 FEB: Na een zware donderdagavond welke leidde tot slechts 5 uurtjes slaap een taaie vrijdag. Maar ff gaan spinnen na het werk ter compensatie en op naar Farfalle voor een hapje. Naast Rini & Leon ook Allyson (IS director) en Lauren (toffe collega) mee. Na het eten met Lauren nog op het gemakje een biertje zitten drinken en gezellig zitten buurten.

Zon III. ZA 19 FEB: Na vrijdag, kwam het ook zaterdag nog met bakken uit de hemel. T is hier koud, 10 graden boven nul, daar kan ik dus echt niet meer tegen. Het is tijd dat de lente komt!

Hockey. ZO 20 FEB: Hockey weekend in de US, maar ja, de LA Kings zijn al heel de maand op roadtrip, dus veel verder dan hockey kijken op tv kwam het niet de laatste tijd en zo ook dit weekend. Hopelijk binnenkort weer eens een potje meepikken in het Staples Center.

Balans. Tja, als ik zo de balans op maak, dan kan ik zeggen dat de zoektocht niet alleen maar positief uitvalt. Het is hier nu gewoon kutweer (voor SoCal begrippen dan ;)) Bob is lost en is het wachten op de lente, maar in de tussentijd zijn de tripjes naar Colorado en Cabo geboekt, dus is er nog genoeg om naar uit te kijken ondanks dat de strand en BBQ weekendjes nog ff wegblijven.

Have a great one!

Cheers, Tony Starfield

  • 21 Februari 2011 - 17:58

    JT:

    Hey Tony,

    Is jammer van "Spanjaard" Bob.

    Maar jij gaat dus op bachelor party naar Mexico.
    Daar kunnen wij dus nog iets van leren.
    Ben benieuwd hoe dat gaat aflopen. :-)

    gegroet
    jorrit

  • 21 Februari 2011 - 18:10

    Annelies:

    Ha Ton,
    Leuk weer wat te horen! Al moet ik zeggen dat ik al vermoeid raak als ik jouw verhalen alleen maar lees, wat heb jij het druk zeg! Echt niet normaal, zou dat niet meer trekken denk ik. Respect! Die zon daar doet iig veel goed gok ik! En echt volgens mij is springbreak nog heftiger dan salou of chersonissos, dus maak je borst maar nat! Succes weer met alles, wij bikkelen hier ook nog even door tot de lente weer begint...het is in ieder geval al weer langer licht, dat is ook wel fijn! Have fun en geniet! Groetjes, Annelies

  • 22 Februari 2011 - 06:31

    Jeroen:

    Hey Tony,

    Weer een mooi verhaal. Goed te horen dat alles nog goed gaat, op je been na dan.
    Zal de tweede helft vanavond maar lezen anders ben ik te laat op mijn werk:)

    Groetjes Jeroen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Westlake Village

Tony

Actief sinds 14 Mei 2010
Verslag gelezen: 309
Totaal aantal bezoekers 67136

Voorgaande reizen:

25 Juli 2010 - 30 November -0001

Once in a lifetime

Landen bezocht: