Nederland 30 jaar terug - Reisverslag uit Thousand Oaks, Verenigde Staten van Tony Beijsterveldt - WaarBenJij.nu Nederland 30 jaar terug - Reisverslag uit Thousand Oaks, Verenigde Staten van Tony Beijsterveldt - WaarBenJij.nu

Nederland 30 jaar terug

Door: BalaTony

Blijf op de hoogte en volg Tony

29 Augustus 2010 | Verenigde Staten, Thousand Oaks

NEDERLAND 30 jaar terug.

Amerika 2010, of je aub je rijbewijs opnieuw wilt halen aangezien je Nederlandse hier maar beperkt geldig is. Op zich begrijpelijk, want ze hebben hier ander borden, kleuren, regels, etc. Dus opnieuw op voor het theorie examen. Boekje gehad om te studeren het is net of je weer 17 bent en bijna 18 wordt. Toen was het spannend, want je wilde graag je rijbewijs en hoe sneller hoe beter. Nu is het een last aangezien je weet dat je rijbewijs het meest nutteloze document is wat je ooit in je bezit hebt gehad. Want in Nederland vraagt niemand ernaar, elke week staat er weer een artikel in de krant dat er weer een Nederlander is gevonden die 130 jaar zonder rijbewijs vrachtwagen heeft gereden. Nou, als het elke week in de krant staat dan moet je eens nagaan hoeveel er nog rondrijden denk ik dan bij mezelf.

Maar goed, je moet en het geluk is dat je hier je rijbewijs wel nodig hebt, want je ziet hier agenten op elke hoek van de straat die je maar al te graag van de weg af halen om een boete te geven en die zijn hier niet misselijk. Een beetje te hard rijden al snel 400 dollar, bumperkleven 300 en ietsje meer te hard rijden en al het overige begint bij 500 dollar. Gelukkig spreek ik niet uit ervaring, maar je wordt hier gelukkig snel gewaarschuwd door je collega’s. Daarnaast wordt je rijbewijs hier eigenlijk als enige legitimatiebewijs gezien. Je paspoort ligt hier in de la, voor het geval je ooit één keer naar Europa, Mexico of Canada gaat, maar voor de gemiddelde Amerikaan is Amerika de wereld, dus die hebben daar sowieso geen last van. Trouwens wel mooi om ze hier te horen praten over global, international en World Wide. De basebal competitie noemen ze hier ook de World Series. Kijk ik op het speelschema gaan de teams van LA, naar Seatle, Boston, New York, Florida en weer terug naar Dallas. Toch een rare naam dan.. World Series.

Goe, terug naar het onderwerp. Testjes online gedaan het boekje een keer doorgebladerd om de borden te leren kennen en de betekenis van de kleuren langs de kant van de weg te weten. Op naar de DMV (Department of Motor Vehicles), de uitgebreide versie van het CBR. Je moet hier ook je auto registreren voor de wegenbelasting enzo. Mee als je binnenkomt sta je in de rij, want je moet natuurlijk een nummertje krijgen en zodra je nummertje wordt opgeroepen, moet je naar het desbetreffende raam. Ze roepen het om en het komt op het scherm en das maar goed ook, want er stond zo’n slordige 150 man binnen daar. Gelukkig waren er 20 bureaus, dus ik denk, dat moet vast opschieten, maar aangezien het natuurlijk en overheidsinstelling is, kun je wel raden dat ik na een slordige 60 minuten eindelijk die test in mijn handen had.

Een test, die niet echt leek op die van het internet. Tja, daar was deze jongen, dus even in de aap gelogeerd. Ik denk, laat ik het maar zo goed mogelijk proberen en dan leer ik wel voor de volgende keer om het dan wel te halen. Alles ingevuld, op naar de volgende lijn om het na te laten kijken. Sta je daar tussen allemaal kinders van 15 en 16, want ja, vanaf die leeftijd mag je hier in papa’s auto rijden en voor een groot deel mogen ze trouwens in je eigen auto rijden, want papa en mama zijn rijk genoeg om zoon of dochterlief ook maar meteen een auto kado te doen. Sta je daar in die rij, zie ik iedereen nog in zijn theorieboek kijken om vragen te verbeteren. Ik denk dat kan ik ook. Dus nog twee vraagjes nagekeken (goed) en ééntje gecorrigeerd wordt ik uit die rij geroepen. Dat ik niet in mijn boek mocht kijken en of ik hem in wilde leveren. Prima, ik het boek ingeleverd het schaamrood op mijn kaken terug die rij in en maar afwachten. Ik denk die pikken me er straks wel uit dat ik me niet aan de regels heb gehouden en dus maar een volgende keer terug moet komen. Helemaal niks aan de hand, kom bij die dame, die vraagt of ik al een rijbewijs heb uit een andere staat. Ik zeg nou dat niet, maar wel één uit Nederland. Dat roze papiertje daar snapte ze dus helemaal niks van, want hier hebben ze allemaal pasjes.

Ze kijkt mijn test na en ik zie dat ze de fouten markeert. En ik zie dat die het aantal van de 6, die ik maximaal mocht maken volgens de inleiding van de test, rijkelijk overschrijdt. Dus ik baalde, dat was weer anderhalf uur plus een goed half uur reistijd voor jan joker gespendeerd. De dame telt nog ff mijn fouten op voor de vorm, maar ik zie direct dat ze een fout op de voorzijde van de test vergeet te tellen en op de achterkant gaat ze door en komt op het totaal van 8 fouten. Vervolgens zegt ze dat 8 het maximale aantal fouten is en dat ik dus net geslaagd ben. Totaal verbaasd, probeer ik uiterst kalm te blijven. Vervolgens komt de vraag of ik mijn test terug wil. Nou dat dacht ik wel ja! Voor hetzelfde geld komt dat ding ergens in een systeem en komen ze er alsnog achter dat ik teveel fouten had, kan ik alsnog opnieuw!

De test in mijn zak gefrommeld bedenk ik me na het maken van mijn praktijk examen, dat mijn test natuurlijk nooit in een systeem had gekomen. Want ze hebben geen systeem. Alles is manueel. De dame achter de balie wordt niet gecontroleerd wie ze wel of niet laat slagen en met hoeveel fouten. Ze laat me slagen zonder aan de norm te voldoen en ze kan het doen met alles wat binnen haar mogelijkheden ligt. Toch raar, moet je in Nederland die computer van het CBR is proberen te foppen en vervolgens die ambtenaar proberen om te kopen. Dan kun je het voor de rest van het jaar wel vergeten. Ik heb haar geen geld toegestoken, maar het ‘systeem’ is dus waterdicht voor Amerikaanse begrippen.

Fantastisch systeem! I love America!! (Het Nederland van 30 jaar terug).

  • 30 Augustus 2010 - 05:45

    Ruben:

    Hey tony,

    Kijk das het betere werk jonge. Wel schandalig trouwens dat eik voor je theorie gewoon kei hard gezakt bent maar ja boeiend je hebt het binnen. Krijg jij nu ook een auto van je papa of niet? :P

    Spreek je later

    Ruben

  • 30 Augustus 2010 - 06:21

    Corien:

    hahahahaha wat een verhaal, geweldig Tony!
    Veel succes dan maar met rijden daar en pas maar op voor de boetes dan ;-)

  • 30 Augustus 2010 - 07:31

    Evelien:

    Hahaha, wat een avontuur weer.
    Je schrijft goed, kijk nu al uit naar je volgende verhaal ;-)

    Liefs Eev

  • 31 Augustus 2010 - 14:44

    Annie:

    Dacht het niet hoor, een auto van papa. Die Ruben (ha ha)

  • 01 September 2010 - 18:33

    Annelies:

    Ha Ton,

    Wederom erg leuk om op deze manier iets van je te horen! En leuke schrijfstijl! I love it! Kijk al uit naar je volgende verhaal! Veel plezier in ieder geval!
    Groetjes Annelies

  • 01 September 2010 - 20:23

    Ria Doorakkers:

    Leuk dat je gebeld hebt op 30 aug.maar jullie ma verjaart ook.gef. En dat autorijden is ook wel iets voor mij,of niet?brede wegen ,en niet zo hard!!!Nog geen heimwee?gr.Ria Door

  • 03 September 2010 - 12:17

    Jeroen En Melissa :

    Hihi, geweldig verhaal weer.
    Kijk je uit met de snelheid dan want die bedragen zijn niet niks...

    Groetjes de Veentjes

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Thousand Oaks

Tony

Actief sinds 14 Mei 2010
Verslag gelezen: 134
Totaal aantal bezoekers 67222

Voorgaande reizen:

25 Juli 2010 - 30 November -0001

Once in a lifetime

Landen bezocht: